-
1 kabuklu ağaç
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > kabuklu ağaç
-
2 ağaç
дерево, древесина; деревянный- egzotik ağaç
- geniş yapraklı ağaç
- gürgen ağacı
- ıhlamur ağacı
- iğneyapraklı ağaç
- kabuklu ağaç
- kavak ağacı
- kayın ağacı
- kızıl ağaç
- laden ağacı
- mantar ağacı
- melez ağacı
- mersin ağacı
- pelesenk ağacı
- porsuk ağacı
- reçineli ağaç
- sandal ağacı
- sert ağaçlar
- söğüt ağacı
- şimşir ağacı
- taban ağacı
- tik ağacı
- vişne ağacı
- yapraklı ağaç
- yaş ağaç
- yumuşak ağaç
- zakkum ağacı
- zeytin ağacıİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > ağaç
См. также в других словарях:
ağaç kavunu — is., bit. b. 1) Turunçgillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen, taç yaprakları mavimsi pembe, küçük bir ağaç (Citrus medica) 2) Bu ağacın iri bir limon görünüşündeki buruşuk kabuklu yemişi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bit — is., hay. b. Yarım kanatlılar alt takımına giren, insan ve memeli hayvanların vücudunda asalak olarak yaşayan böcek, kehle (Pediculus) Baş biti. Vücut biti. Tavuk biti. Ağaç biti. Çiçek biti. Birleşik Sözler bit otu bitpazarı bit yeniği kabuklu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ceviz — is., bit. b., Ar. cevz 1) Cevizgillerin örnek bitkisi olan, uzun ömürlü, gövdesi kalın, kerestesi değerli, yurdumuzda çok yetişen ağaç (Juglans regia) Ceviz ağaçlarının altına çökebilir, tabakalarınızdan birer sigara yakabilirsiniz. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çitlembik — is., ği, bit. b. 1) Kara ağaçgillerden, düz kabuklu, kerestesi sert ve dayanıklı bir ağaç, çıtlık, menengiç (Celtis) 2) Bu ağacın mercimekten büyük, yuvarlak, buruk lezzette meyvesi Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller çitlembik gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
Hindistan cevizi — is., bit. b. 1) Palmiyegillerden, tropikal bölgelerde yetişen bir ağaç, narcıl (Cocos nucifera) 2) Bu ağacın portakaldan büyük, çok sert kabuklu yemişi Birleşik Sözler küçük Hindistan cevizi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabuk — is., ğu 1) Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır Meyve kabuğu. Midye kabuğu. Ağaç kabuğu. 2) Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü 3) gök b. Bir sıvı veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük